رسالت پيامبر اكرم جهاني بوده، به قوم يا مكان خاص محدود نيست. اين امر از ضروريات دين اسلام است. دلايلي كه عموميت و جهان‏شمولي شريعت اسلام را نشان مي‏دهند، بر سه دسته‏اند:
الف) آيات متعدد قرآن: واژگاني چون «الناس»، «العالمين»، «كافة» و «جميع»، همه بر عموميت دعوت پيامبر اسلام تصريح دارند. از سوي ديگر، قرآن كريم پيروان ساير شرايع الهي را با عنوان «اهل‏الكتاب» مورد خطاب قرار داده و رسالت پيامبر اسلام را دربارة آنان تثبيت كرده و اساساً اسلام را برتر از ساير شرايع شمرده است.
ب) دعوت عمومي پيامبر اسلام: شواهد تاريخي فراواني وجود دارد كه پيامبر اكرم به يهوديان و سران كشورهاي مختلفي چون روم، ايران، مصر، حبشه، شامات و نيز به رؤساي قبايل گوناگون عرب نامه نوشته و آنان را به اسلام فراخوانده است. روشن است كه اگر دين اسلام جهاني نبود، هيچ‏گاه دعوت عمومي صورت نمي‏گرفت، و ملت‏هاي مختلف نيز عذري براي رد آن داشتند.
ج) عموميت احكام و قوانين اسلام: با دقت در محتواي احكام و قوانين اسلام درمي‏يابيم كه اين احكام عام بوده، هرگز مختص قوم يا گروه خاصي نيست. بنابراين، شكي نيست كه اين قوانين ـ ‌كه به لحاظ محتوا همة نيازمندي‏هاي بشر را در رسيدن به سعادت واقعي در‌بردارند‌ ـ از عموميت برخوردارند.

1) خاتميت دين اسلام، مورد اتفاق مسلمانان و از ضروريات اسلام است.
2) ختم نبوت مسئله‏اي درون‏ديني است و تحليل‏هايي كه در فلسفة ختم نبوت ارائه مي‌شود، در‌واقع ذكر حكمت و فلسفة اين امر به‌حساب مي‏آيد.
3) فلسفة ختم نبوت در دوران دين خاتم، منتفي شدن دلايل تجديد نبوت، جامعيت محتواي شريعت اسلام، و شخصيت منحصر‌به‌فرد پيامبر در پيمودن همة مراتب قرب الهي است.
4) نمي‌توان فلسفة ختم نبوت را جانشيني عقل بشر به‌جاي وحي دانست.
5) مقصود از جامعيت دين آن است كه دين در راستاي هدف خود، در‌بردارندة همة مسائل و احكامي است كه بشر در سير به‌سوي سعادت حقيقي، به آنها نيازمند است.
6) جامعيت دين اسلام را مي‌توان از سه راهِ ملازمة خاتميت با كمال و جامعيت، بررسي محتواي شريعت اسلام، و آيات و روايات تبيين كرد.
7) سكولاريسم و حذف دين از صحنة اجتماع و سياست، هرگز با جامعيت دين سازگار نيست.
8) تشريع احكام اوليه و ثانويه، تشريع اجتهاد، پذيرش عقل در فرايند اجتهاد، ملاك‏بندي احكام، ميانه‏روي در وضع قوانين، بيان قوانين ثابت و متغير، در نظر داشتن روح و معناي زندگي بشر، و اعطاي اختيارات ويژه به حاكم اسلامي، از جمله عناصري هستند كه باعث جاودانگي و پويايي اسلام گشته‏اند.
9) جهان‏شمولي دين خاتم مسئله‏اي بسيار روشن است كه هم از آيات قرآن و هم از دعوت عمومي پيامبر اسلام و هم از عموميت و گستردگي احكام و قوانين اسلام، به دست مي‏آيد.

1) در بحث حكمت ختم نبوت، ر.ك: سبحاني، محمدتقي، «فروغ دين در فراق عقل»، نقد و نظر، ش6؛ قرائتي، محسن، نبوت، امامت، جهان‏بيني (درس‌هايي از قرآن)، كانون ابلاغ انديشه‏هاي اسلامي، [بي‏جا]، [بي‏تا]، ص101 ـ 102؛ مطهري، مرتضي، خاتميت، چاپ سيزدهم، صدرا، تهران، 1379.
2) دربارة «جامعيت اسلام و محتواي جامع آن» و بحث سكولاريسم و نقد آن، ر.ك: كتاب نقد، ش1، ص167 ـ 222؛ هفته‏نامة صبح، 16 آبان 1374؛ لگنهاوزن، محمد، «نقش شريعت در زندگي مسلمين»، ترجمة منصور نصيري، معرفت، ش39؛ قدردان قراملكي، محمدحسن، سكولاريزم در مسيحيت و اسلام؛ صادقي، هادي، «آب را از سرچشمه مبنديد»، نقد و نظر، شمارة دوم، سال دوم، بهار، 1375، ش6.
3) براي تحقيق بيشتر دربارة جاري بودن احكام اسلام در همة مسائل و شئون اجتماعي، ر.ك: طباطبايي، محمدحسين، الميزان في تفسير القرآن، ج4، ص91 ـ 133؛ همو، اسلام و اجتماع، جهان‏آرا، قم، [بي‏تا]؛ نصيري، منصور، «نگاهي به ديدگاه علامه طباطبايي دربارة اسلام و اجتماع»، رواق انديشه، ش14، ص35‌ ـ 52.
4) براي آشنايي بيشتر با برخي از منابع مهم دربارة سكولاريسم در جهان اسلام، ر.ك: نقد و نظر، ش6، ص380 ـ 391.